پس این چند خط را بخوانید تا از این به بعد، جواب این سؤال را بدانید.
این سامانه اطلاعرسانی در سال 1376 راه افتاد؛ با اسم و رسم «واحد تغییرات پیش شمارهها». اما 7 سال بعد بود که کارش را گستردهتر کرد و صاحب سیستم مکانیزه شد و شد سامانه پاسخگویی و مشکلات مشترکین مخابرات.
آنهایی که تماس میگیرند تا مشکلاتشان را با این شماره پیگیری کنند، 2 راه پیشرو دارند؛ یا جوابشان را از سیستم مکانیزه میگیرند یا اینکه کد ارتباط با اپراتور را وارد میکنند و با یکی مثل خودشان حرف میزنند تا کارشان راه بیفتد.
وقتی که با این شماره تماس میگیرید، انتخابهای مختلفی پیشرو دارید؛ ارتباط با اپراتورها، دریافت اطلاعات تغییرات شمارههای شهر تهران، سیستم اطلاعرسانی گویا، نحوه تهیه و استفاده از کارت اعتباری شبکه هوشمند، تعرفههای مخابراتی، ارتباط با حراست، ارتباط با بازرسی و دریافت انتقادها و پیشنهادها. خلاصه اینکه انتخاب با شماست ای مشترک محترم و همه هم در دسترس هستند.
حالا وقتی که تماس میگیرید، چه اتفاقی برای شما میافتد؟ البته که اتفاق خاصی نمیافتد؛ فقط مشکل یا انتقاد و پیشنهاد شما پیگیری میشود، به آنهایی که مربوط است ارجاع داده میشود، جواب گرفته میشود، بعد جواب را به شمایی که تماس گرفتهاید، اعلام میکنند؛ البته همان موقع تماس که نه، این کار کمی طول میکشد.
از وقتی که این سامانه مکانیزه شد و 90 تا کانال پاسخگویی همزمان هم برای خودش دست و پا کرد، میزان پاسخگویی به مردم کلی بالا رفت و نزدیک5 برابر شد؛ مثلا از مرداد 85 تا مرداد سال بعدش، 3 میلیون نفر با این سامانه تماس گرفتند و مشکلاتشان را مطرح کردند و جواب گرفتند. حسابش را بکنید، 3 میلیون نفر! یعنی هر ماه، 256 هزار تماس؛ یعنی هر روز، 8 هزار و 250 تماس.
موقعی که شمارههای ثابت شهر تهران 8 رقمی شد، سر بر و بچههای این سامانه هم حسابی شلوغ شد؛ همان روز اول 170 هزار تماس داشتند و همان هفته اول، 520 هزار تماس!
یکی دیگر از کارهای این سامانه - که 20 نفر پاسخگو در 2 شیفت از 8 صبح تا 11:30 شب توی آن کار میکنند – تهیه بولتن و تدوین گزارشهایی درباره مسائل و مشکلات مطرح شده و ارائه آنها به مدیران مناطق است تا متوجه شوند که در حوزه خودشان بیشتر با چه مشکلاتی روبهرو هستند.
این سامانه، فعلا فقط به تهرانیها خدمات میدهد. البته سامانه تلفن گویای کرج و شهرستانهای تهران هم در حال راهافتادن است تا اینچنین، 190 را همه بشناسند و توی ذهنشان داشته باشند.